Za nami kolejna uroczystość upamiętniająca nadanie naszej szkole imienia Jana Pawła II. Tegoroczna akademia nie tyle przypomniała nam życiową drogę papieża Polaka i jego pontyfikat, ile przybliżyła nam oczekiwania Ojca Świętego wobec młodego pokolenia i wyjaśniła jego słowa, które często nie do końca rozumiemy, choć powtarzamy jak obiegowe sentencje.
Właśnie owe obiegowe sentencje wykorzystaliśmy w przedstawieniu Mój dialog z Janem Pawłem II . Bohater Dialogu, przeciętny nastolatek, toczy tutaj rozmowę, a miejscami nawet polemikę z Ojcem Świętym, który przemawia do niego słowami tak dobrze znanych nam z jego kazań i spotkań z młodzieżą cytatów. Młody chłopak zaś próbuje odnieść je do własnego życia, zrozumieć ich sens w kontekście swoich własnych problemów i wyborów, przełożyć na bardziej zrozumiały dla siebie język ( …a więc to znaczy, że mam za sobą wlec tego milusia, z którym mnie wychowawca posadził, żeby mu niby dawać dobry przykład? ). W słowach Jana Pawła II znajduje odpowiedzi na nurtujące go pytania: kim jestem, do czego dążę oraz jak iść do wytyczonego celu, by po drodze nie zapomnieć o wartościach uniwersalnych: odpowiedzialności, uczciwości, prawdomówności, bezinteresowności, szacunku dla innych…
Mamy nadzieję, że zastąpienie tradycyjnego montażu poetycko-muzycznego teatralnym przedstawieniem, wykorzystującym motyw snu, bardziej pobudziło wyobraźnię młodych odbiorców i sugestywniej do nich przemówiło.
Scenariusz przedstawienia przygotowała biblioteka szkolna. W przedstawieniu wystąpili Szymon Mikina jako Młody, Jagoda Rosa jako Anioł, partie papieskie czytał pan Wojciech Trzensiok. Oprawę muzyczną przygotował szkolny zespół wokalno-instrumentalny pod opieką pani Weroniki Sitarz.